در خصوص سنگ موسی (ع) ذکر چند نکته لازم است:

۱- الف و لام «حجر» در این آیه (بعصاک الحجر)، الف و لام معرفه است؛ یعنی این سنگ خاص و نه هر سنگی، لذا این سنگ به عنوان یکی از ودایع نبوت به  دست امام عصر (ع) رسیده است و در هنگام ظهور و قیام حضرت مهدی (ع) این سنگ به عنوان توشه بین راه یاران آن حضرت مورد استفاده قرار می‏گیرد ود احادیث مربوط مبین این موضوع است.

۲- در زمان موسی (ع) چون قوم بنی‏اسراییل دوازده سبط بودند،  و این اسباط با هم اختلاف داشتند، دوازده چشمه از آن سنگ بیرون آمد تا هر گروهی  چشمه آبی برای خود داشته باشند، اما در هنگام ظهور و قیام حضرت مهدی (ع) چون اختلاف و تفرقه‏ای بین یاران امام مهدی (ع) نیست، از آن سنگ فقط یک  چشمه آب بیرون خواهد آمد و این توضیح قسمت دیگر آیه است که فرمود: «فانفجرت منه اثنتا عشره عیناً».

سنگ حضرت موسی (ع) به عنوان یکی از ودایع نبوت دست به دست به وسیله اوصیای بعد از موسی (ع) به دست پیامبر اکرم (ص) رسیده و بعد از ایشان هم  به دست امام الوصی، علی (ع)، تا حال حاضر که نزد خاتم‏الاوصیاء، مولانا المهدی (ع) است.